Stres Mi? Hayati Bir İhtiyaç Olabilir mi?

Stres Mi? Hayati Bir İhtiyaç Olabilir mi? Evet! Bana sorarsanız stres yaşamsal bir ihtiyaç!. Çok önceleri bir videoda görmüştüm. Yabancı bir öğretmenin videosu idi. Çok ilgimi çektiğinden resmen aklıma kazındı. Beni çok etkilemişti ve stres dediğimiz ve düşman benzer biçimde görmüş olduğumüz o vaziyet benim için bir ihtiyaç şeklinde oldu. Stres yaşamadığım bir zaman olduğunda bazı şeylerin yanlış gittiğini düşünürüm. Şimdi o öğretmenin videoda söylediklerini sizlerle paylaşayım…

Felsefi Şeyler kategorisindeki diğer yazılarım için tıklayınız.

Stres Düşman mı Dost mu?

Stres ve stresi iyi mi görmemiz gerektiği hakkında size söylemek istediğim bir şey var. Bunun önemli bulunduğunu düşünüyorum çünkü bir çok insan derslerimden hatırladıkları bir şeyin de bu bulunduğunu söylüyorlar.

Bir dişçinin ofisine gönderilmiştim ve “Istakozlar nasıl mi Büyür?” adlı bir makaleye göz gezdiriyordum. Istakozların nasıl büyüdüğü umurumda değil ki!. Fakat gene de ilgimi çekmişti..

Makalede ıstakozların sert bir kabuk içinde yaşayan narin ve yumuşak bir hayvan olduğunu söylüyordu. Bu sert kabuk genişlemiyor!. Peki nasıl büyüyebiliyor?. Istakoz büyüdükçe bu kabuk onu sıkıştırıyor. Istakoz kendini baskı altında ve rahatsız hissediyor. Kendisini avcı balıklardan saklamak için bir kayanın altına gidiyor kabuğunu çıkartıp atıyor ve bir yenisini üretiyor.

Zamanla, büyüdükçe kabuk rahatsız bir hal alıyor ve tekrar kayanın altına gidiyor. Istakoz bunu birçok kez tekrarlıyor. Istakozun büyümesine imkan sağlayan tetikleyici onun hastalık duymasıdır. Eğer ıstakozların doktorları olsaydı, hiçbir vakit büyüyemezlerdi. Çünkü ıstakozlar rahatsız hissettiklerinde doktora giderlerdi. Hekim ona antidepresan verirdi ve iyi hissederdi. Kabuğunu hiçbir zaman çıkarıp atmazdı. Bence stresli zamanların, ek olarak büyümenin işareti olsan zamanlar olduğunun farkına varmamız gerekiyor. Eğer zorlukları uygun bir halde kullanırsak, zorluklar aracılığı ile büyüyebiliriz.

Stres ile büyüyoruz.

Stres ile büyüyoruz.
Videoda geçenler aşağı yukarı bu şekildeydi. Nasıl fakat? Hiç bu açıdan bakmamıştık değil mi? Yaşamış olduğumız her zorluk bize yaşamı öğretmez mi?. “Bunu da gördük” demez miyiz ara ara?. İnsanlar zorluklar yaşadıkça hayatı öğrenmezler mi? Edinim kazanırız. Tecrübe ediniriz. Hatta “deneyim, yenilen kazıkların bileşkesidir” demez miyiz? Bir sebepten dolayı stresli iseniz, yaşamış olduğunız bu olay sizi birazcık daha büyütecek anlamına gelir. Hayatı biraz daha öğreneceğiz ve biraz daha büyüyeceğiz. Büyümeye de devam edeceğiz. Bunu stres ile başa çıkma yolları olarak da görebiliriz

Buradaki büyümenin fizyolojik olarak olmadığını da anlamışsınızdır. Kişilik olarak, İnsan olarak büyürüz. Bu tarz bir büyümenin ne yaşı ne de vakitı vardır. Bu stres ile baş edebilmemiz bizim direncimizi, başımızdan savmamız ise hayata bakışımızı değiştirir. Ve evet büyürüz. Birazcık daha insan oluruz.

Sadece ne yazık ki bazılarımız baş edemez. Baş ettim sanır ama aslına bakarsak vakaları daha kötü yapmıştır. Hiçbir zaman stresi ile baş edemez ve giderek daha kötü bir hal alır. Bu nedenle hiç büyüyemez hatta küçülür. Bir insan için giderek daha da küçülür.

Ve birşey söyliyeyim mi? Aklıma güzel bir söz geldi.. :D

“Bir toplumda ne kadar azca küçük insan var ise o toplumda o denli çok büyük insan vardır.”

Sizcede doğruluk hisseı yokmu? Minik insanlara yardım eli uzatan büyük insanlar olduğu sürece ufak insanoğlu azalır ve küçük insanoğlu büyür, büyük insanoğlu ise daha da büyür…

Büyük insanlardan oluşan bir toplum olmamız dileğiyle..

Felsefi Şeyler kategorisindeki diğer yazılarım için tıklayınız.

Sağlıcakla ve takipte kalın dostlar..